Gecelerimde ki sayısız korkulardı yokluğunun göstergesi
Uyku son çareydi, seni aklımdan çıkarmanın tek tesellisi.
Noktalar uzatır sözlerimi, düşüncelerimi, birde kalbimin sesini
Çaresiz satırlarım benim gibi, kaldı bir kendi ve nefesi...
Tutukluklar başladı içimde herşeyde takıntılıyım
Uçsuz bucaksız gökyüzüne isteksizce aşikarım.
Sonbahar yaprakları düşüyor yere, dokunmak için kararsızım
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta