Sadece Eylül Şiiri - Fatih Kaya 6

Biliyorum, sen sadece bir mevsimylülsin.
Ama her gelişinde içimde bir hikâye başlıyor.
Her rüzgarında bir suskunluk,
Her yağmurunda bir gözyaşı gizli.
Ve her sararan yaprakta,
Bir “keşke” daha eksiliyor içimden.

Ben seni ilk ne zaman sevdim bilmiyorum…
Belki o sessiz ayrılığın içinde,
Belki gözlerim ona her dolduğunda,
Ya da sadece adını duyduğumda kalbim burkulduğunda…

Eylül, sen geldikçe yokluğu büyüyor bende.
Çünkü gitti…
Ve sen hep ondan bir iz getiriyorsun bana.
Rüzgarınla saçlarını,
Gözlerinle gökyüzünü,
Ve o suskunluğu…

O gittiğinde içimde bir şey sustu.
Gülüşlerim yarım kaldı,
Şarkılar bile eksik çaldı.
Ve ben içimde tamamlayamadım hiçbir şeyi…
Her şey biraz “o” kaldı.
Her şey biraz “sen” kaldın, Eylül.

İnsan birini böyle sessiz sever mi?
Ben sevdim.
Belki hiç dokunmadan,
Belki adını bir kez bile anmadan,
Ama her nefeste onunla yaşadım.

Sana her gelişinde ona dair mektuplar yazarım.
Ama hiçbirini göndermem.
Çünkü bazen bir kelimeyi bile çok görür gidenler.
Bazen bir “merhaba” bile dönmez.
Ve sen en çok bunu öğrettin bana, Eylül.
Sessizliği…

Ne zaman gözlerim dolsa,
Suçlu seni bilirim.
Çünkü sen onun gidişini her yıl yeniden yaşatırsın bana.

Ve ben hâlâ beklerim…
Biliyorum, boşuna.
Ama bazı kalpler vazgeçmeyi bilmiyor Eylül.
Özlemekten yorulmuyor.

Her mektubun sonuna bir cümle bırakırım:
“Bir gün döner mi?”
Ama bilirim ki, o cümle cevapsız kalır.

İşte bu yüzden,
Her Eylül, biraz daha içime gömülürüm.
Kalabalıklarda yalnız,
Gülüşlerin içinde sessiz kalırım.
Çünkü her gülüşte o yok…
Ama her acıda o var.

Bu mektubu da yazıyorum işte…
Ne ona ulaşacak,
Ne sen durduracaksın bu rüzgarı.
Ama içimdeki sevda,
Her Eylül’de yeniden doğacak,
Her sarı yaprakta yeniden ölecek.

Ey Eylül,
Eğer bir gün onu bir rüzgarla görürsen,
Lütfen ona söyle:

“Biri var hâlâ seni bekleyen.
Her Eylül geldiğinde,
Sana yeniden âşık olan…
Ve senden bir tek şey isteyen:
Unutmasın.
Çünkü o seni, unutamamışken bile,
Hâlâ sessizce sevmekteyken…”

Bu satırlar sana değil belki…
Ama onun yokluğuna yazılmış bir sonsuzluk mektubudur.

Ve sen gelmeye devam et Eylül…
Çünkü o gelmese de, ben onu hep seninle hatırlayacağım…