Saçmalık.. Şiiri - Özgül Özyılmaz

Saçmalıktı yaptığım senin algılayışında, anlamsızdı..
Oysa ki aşkın diğer adı da 'saçmalık'tı benim dünyamda..
İnsan o pek bilenen normalleri yaşayamazdı ki sevdalandığında
Elbette ki saçmalardı! Aptalca konuşur, aptalca yazardı!
Manasız sitem eder, anlamsız şeyler söyler,
Olmadık işlere kalkardı,
Manasını ve anlamını sevgisinden alan..!

Akıl diye bir şey kalmaz ki insanda aşk varsa eğer
Farkı olmaz ki aşığın çocuktan, tutkuyla doluysa eğer..!
Zaten aşk değil midir her yaştan, her cinsten insanı sarsan
Doğrularla yanlışları karıştırtan
'Asla'ları yıkan, 'olmaz'ları olduran?
İşte buydu bende de olan..

Aklın uçar kaçar bulamazsın
Yüreğine laf anlatamaz 'saçmalamak'tan geri kalamazsın
Bin defa parçalanır,
binbirinci defa toplanır yine aynı hatayı yaparsın!
Bile bile! Belki.. Belki bu kez meramımı anlatabilirim diye..
Aptalca bir ümitle!
Eğer aşıksan, üstüne üstlük bir de tutkuluysan
Nice nice saçmalar, bir dolu aptallıklar yaşarsın..
Sevdanı çılgınlıktan ayıramazsın..
Saçma bir cesarettir,
Yerin yedi kat dibine girmek
Ya da uzanıp yıldızlarla dans edebilmek!
Göremeyenlere, bilmeyenlere, hissedemeyenlere Anlatamazsın ki yüreğini,
Ne hazzını ne de azabını.!
Gün gelir bitebilir ilişkiler, ayrılabilir yollar
Ama yürek yine de görmeyi, duymayı,
Herşeye rağmen dost kalabilmeyi diler..
Yaşananların anısına, insan olmanın saygısına,
Br zamanlar özel olmanın hatırına..
Anlatabilmek için ise tüm bunları karşısındakine saçmalar!
Zırvalar, Aranır! Kaşınırsın!
Sonrasında da kırılır, incinir ve sorarsın kendine;
Bu kadar acımasızca yargılanmak niye?
Tırnakları bu kadar derine geçirip kanatmak ne diye?
İnsafsızca yok saymak yaşananları,
'Herşey' iken 'hiçbirşey' olmak ne demeye?
Bu mudur bir zamanlar çok sevilenin yeri? !
Bu mudur onca paylaşılana gösterilen saygının değeri?
Evet.. Söylenecek tek şey var, 'Tüm bunlar saçmalık! '
Saçmalamanın zevkini bilmeyenlere..
Dost kalabilmenin ayrıcalığını yaşayamayanlara..
Bir dolu saçmalık? !