uçurumun kenarında açan intihar çiçekleri gibi beynim bacaklarımın altında uçuşuyor gözlerim sırtımda avuçlarımda bir tek sen varsın sakladığım yarını düşünüyorum bugün gelecek olan yarını saçlarından akan nehre susuyorum göz kırpıyorum yıldızlara ayın yarım kalmış diğer yüzüne ağlıyorum sonra daha da sonra ayılıyorum biliyorum tanıdığım her insan bir rüyaydı gerçeğe yakın ölüme uzak
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta