Gözyaşın mehtapta kristal gibi,
Işığa değdikçe billurlaşıyor.
Bakmaktan yorulan melekler gibi
O güzel gözlerin mahmurlaşıyor.
Mehtap yanağında parıldamakta
Deniz gözlerinde mırıldanmakta,
Bahar dudağında kımıldamakta,
Saçların ışıkta sırmalaşıyor.
Gül yaprağı kadar narin ellerin,
Rüzgara karıştı iniltilerim,
Gözlerinin içi ne kadar serin,
Baktıkça bakışın sevdalaşıyor.
Yine aşık olduk birbirimize,
Yine döndük eski günlerimize,
Ruhlarımız indi ellerimize,
Kalbimiz hasretle vedalaşıyor.
(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden >7-8 /100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 16.10.2004 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!