Saçlar Şiiri - Cafer Yurtsever

Bayramı bahane saydım
ve saçlarımı ördüm;
bir karçiçeğine benzedim az biraz
boynum eğik ve gözlerimin içi keder
ve beter acı dolu
bir uykudan uyanacak gibi
geldi bana, ama uyanamadım
derin uykularda kaldım.

O ilk sayfalardan
o ilk sevinçlerden bir demet
gül ve kardelen kaldı elimde;
kısa bir etek var üzerimde
sararmış birkaç defter kağıdı
gibi rüzgarlarda titriyor ellerim
tutmuş gibi geldi bana bir an
ellerinden.

Ben bilmemeleri yaşıyorum
kırmızı kiremitli damlar
ve kirli duvarlı İstanbul evlerinde
mum ışığına batıyor dişlerim
kanıyor dişetlerim.

Sonra değer mi sahi
gecelere küsmemize
değer mi bir başına
sevdaya bulaşmamıza.

Saçlarımı boyadım
bir karçiçeğine benzedim az biraz
boynum eğik ve gözlerimin içi keder
ve beter acı dolu.

10.02.1995