Gönül can evidir
Can katan ana, ışık bakan baba, bahçeler her biri çocukların...
Bir doğa esenliği beraberlikte o bütün birlikler...
Bebesiz ana, anasız vatan, ışıksız yurt, bahçesiz doğa düşünmek ne zor...
Sevgi düşünce yuvasıdır, yürekte taşınabilirliği
Uygulayabilmektir insanlığı yaşayabilmeye...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta