Kendi Canavarımız…
Kimimiz çalışır didinir
Mal mülk servet edinir en somutundan
Kimimiz hayale yükler dünyasını bilgisayar başında
Projeler çizer, şiirler romanlar yazar bir şeyler üretir
Hadi beni gezmeye götür,
Dedim ayaklarıma.
Olur patron dedi derhal,
Gidelim istediğin yana.
Hiç itiraz etmedi buyruklarıma.
Düşündüm de kim taşırdı,
Sevgiden Başka Ne Kalır…
İnsanı insan yapan
Akıl bilgi ve sevgi
Aklını kullan
Mayala bilgini ve sevgini
Kuş dilinde seranat
Rüzgar dilinde uğultu
Kar görselinde tablo
Yağmur dilinde kutsiyet
Doğa dilinde görkem
Yaradanın elinden muhteşem alem
Kafes
Camdan dışarı baktım
Öyle güzeldi ki doğa
Deniz, ağaçlar, gökyüzü ve kuşlar
Bu iş ortamında kendimi
Kafese kapatılmış bir kuş sandım
Kahvehaneler
Bir yetkili olsaydım eğer
Kapatırdım gün içinde tüm kahvehaneleri
Tembel yuvası mekanlar
Bir kesif nikotin kokusu
Hadi Sözünü Tut Baba…
Adam oğluna söz vermişti.
Pazar Günü onu sinemaya götürecekti.
Söz verilen gün geldi çattı,
O günse hiç keyfi yoktu.
Güvenme Aldanırsın…
Bir zaman gelir ki delicesine sever,
Ölürcesine, kopamayacasına bağlanırsın.
Bir de bakmışsın bir sabah kapında baykuşlar,
Sevdanın ölümünü bildirmeye can atarlar.
Ben Gülerim
Kan ağlasa da içim,
Dostu üzmemek,
Düşmanı sevindirmemek için,
Yüzüm güler, adım GÜLER, ben gülerim.
Kimbilir?
Bir otobüs kalkıyor gardan,
Sessizce, uğurlayanı olmadan,
Bütün zihinler allak bullak,
Düşünceler hepsi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!