Dedim güzel, kasma kendini bu kadar.
Neler buldu bilmem gönlüm,
Sende bu kadar.
Bağlandı sana şimdi,
Mecnunlar kadar.
Sevginin, aşkın gücü,
Umut ve İnsanlar…
Batan günle solar ümitler,
Başlar acılar sızılar, çaresizlikler.
Kabuslarla dolan gecelerin ardından,
Doğan günle yeşerir filizler.
Onlar sadece sessizce akan iki damla yaş değildi,
Hüznümü, sevincimi anlattılar için için,
Ne anlamlar yükledim ben gözyaşıma,
Ne çok şeyi anlattılar benim için
Hep bir dağ oldu yaşamım,
Hep yokuş, hep tırmanış,
Asfaltı var, lüksü otobanı var.
Özlediğine götürür,
Sevdiğini sana getirir,
Hasreti dindirir uzayan yollar.
Toprak yol olur, çiftçiyi tarlasına,
Patika olur keçiyi dağa bayıra,
Aha bugün dediğin,
Yarın için dün olacak.
Derken haftalar aylar geçecek,
Mazi olacak.
Takvimden kopan her yaprakta zaman bizden,
Biraz daha ırayacak.
Sen uyuyordun dün gece
Baş ucunda kaldım
Seni seyrettim uzunca bir süre
Öyle bir dünyadaydın ki
Ölümle yaşam arası
Kötü kötü şeyler geldi aklıma
Tılsım…
Yokluğunda, SEN vardın aslında,
Her an, her yanımda.
Hissetmedim yokluğunu bir an,
Şair ettin beni,
Mirasyedi…
Denizlerimiz var bizim
Üç yanımızı kuşatan
Azgın dalgalı Karadeniz’im
Timsah görünümlü Marmara’m
Martılar
Eminönü Kadıköy vapurundayım
Hafif poyrazla yırtılıyor
Yer yer yanıp sönüyor ışıkla deniz
Yükselirken tempo tornistanın ardından
Bencil
“in” yok senin sözlüğünde bilirim
Her nesnenin sonuna “im” eklersin
Bencillik mi bu yoksa sahiplenme mi?
Güzel olan her şeye “benim” dersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!