Sabır Şiiri - Kasım Kobakçı

Yalnızca sendeleyip, yere kapaklandın ve koca bir yara belirdi,
Haydi genç, silkelen artık,
Bu ilk tökezleyişin değil, sonuncusu da olmayacak,
Kes o mızmızlanmayı, kimse işitmez sesini,
Umutlanma, bir destek için,
Kimse uzatmaz, sana elini.
Ürperme, dizindeki kızıl sıvıdan,
Gör beni, her yerim, sızı ve leke içinde,
Kesiklerim, hala durmadan kanıyor,
Ne bir merhem dindiriyor, ne de bir sarılış,
Hala zonkluyor, hala ilk günkü gibi,
Zannetme ki bu, ne ilk ne de son çelme,
Daha nice, sıyrıkların olacak,
Doğrulmayı çözeceksin, tek başına,
Dikme o şaşkın bakışları çehreme,
Ben bu izlerle, yoldaş olmayı bildim,
Sen de keşfedeceksin,
Yalnızca sabır.