gittiğim onca yolda incinmedim de
bir tozlu dumanlı yolda giderken
yüreğim burkuldu
yüreğimin üstündeydi aklım
o yolda aklım da düştü
şimdi burkulan yüreğimle
ne koşabilirim yolda
ne otururken öylece sızı duymadan
konuşabilirim...
meğer yürekmiş beni taşıyan
meğer akıl yüreğin üstünde
düşlerim ve düşüncelerim
saçılmış ulu orta
toparlamam mümkün mü?
yapboz değil ki...
bir uçurum, bir yar...
ne uçurumdan atabilmek için halim
ne de uzanacak bir eli tutmaya gücüm var benim
'rüyaları gördüğüm mekan kalbimdi benim'
bırakın...
olduğum yerde öleyim
yüreğimin, aklımın düştüğü yer...
senede bir üstüme mavi bir gül dikin.
Kayıt Tarihi : 17.2.2010 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminiz daim ola
saygılar
Kaleminiz daim olsun..Sevgiler.
Yürek sesiniz için tşk ederim sevgiyle kalın
OKU BENİ DİYE DAVET EDİYOR
DUYGULU
İNSANININ İÇİNİ ISITAN
HORMONSUZ BİR ŞİİR
KUTLARIM
YAZMAK SANA YAKIŞIYOR
Listemdesin
Seni okudum,okumaya devam edeceğim
Aynı şeyler için
Güvercin yürekli adamın gönül sofrasına bekliyorum
TÜM YORUMLAR (9)