Yapayalnız kalmıştı sokakta. Ağlıyordu, içliydi, dertliydi.
İki dudak olmuştu katili. Tek suçu masum sevgisiydi.
''Çok güzel başlamıştık.'' dedi gülümserken.
''Bir kedi yavrusu gibi tatlı, elleri bulutlardan bile yumuşaktı.
Ama o gözleri... Gözleri benden yıldızlar kadar uzaktı.'' dedi.
Bir şarkı mırıldandı sevgiyle acı karışmış sesiyle.
Sonra doğruldu ellerini yıldızlara doğru uzattı. Tuttu bir tanesini bana verdi. ''Sen hiç bu kadar sevebildin mi?'' diye sordu. Ağlamaklı oldum. ''Hayır!'' dedim.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta