Susunca safran acıları çoğalıyor
Hüzün yüzlü denizin çocuklarının
Saklı bir bahçede örüyorlar umutlarını
Vaktin yamalarını sarınıyor kalbim
Yorgun gecekonduların bacalarında
Aynalar susan bir dervişe dönüşüyor
Dokununca şehrin yosun tutan yamaçlarına
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta