Kendime gelmeye ramak kala
Günüm bıkkın, yorgun argın içim
Metanet duvarları yıkık şu ruhumun
Annesini özlediği gibi içimdeki çocuk
Toparlayamadığım ne varsa kırık dökük
Sanki soluduğum hidrojen, oksijen sanıp.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta