Ne kadar sabretsen yetmiyor
Kanaat idrake erişmeyince kifayette etmiyor
Kalbim sancıları kuşanıyor ve gözyaşların sessizliğinde boşalıyor
Bilirim takatimi kendime yeter
Lakin irfan uzaklardan seyredince kime keder
Ötelerin asudeliği yüreğimde hıçkırıklarla fakirliğe iştirak eder
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta