Yoğun sevgide Ben’im suçum yok;
Dış dünyâdan, Sen’den geliyor bu...
Yoğun acıda Sen’in suçun yok;
İçimdeki Ben’den geliyor bu...
Fakat, diniyorsa bu acı bazan,
İçimdeki Sen’den geliyor bu...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu adam tıp profesörü mü şair mi anlamak güç. Harika mısralar..
ancak bu kadar güzel anlatılır ..:)
Bugüne dek okuduğum en güzel şiirlerden biri.
Ben de 'yoğun acı'ya sebep olan birini çok sevmiştim. Bu dizeler o dönemde hissettiklerimi öyle güzel anlatmış ki...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta