Ne fırtınalar gördü bu denizler
Ne imbatlar, ne tuzaklar
Ne ateşler yakıldı sevdalara.
Esip kopup gitmeleri bilir
Yalnız başına sakin durmayı da
Deniz için üzülme, kendine üzül.
Deniz ne yapıp edip başının çaresine bakacak
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
