Rezan Farqin Şiirleri - Şair Rezan Farqin

Hiçbir şey düşündüğüm gibi olmadı…
Ne umutlar yeşerdi, ne de gökyüzü eskisi gibi mavi kaldı.
İnsan dediğin, bir zamanlar yürek taşıyan bir varlıktı; şimdi çıkarın, korkunun, suskunluğun gölgesinde şekilsiz bir suret.
Her gün biraz daha eksiliyor insanlık, biraz daha soğuyor kalpler.
Bir sel gibi akıyor yalanlar; kimse gerçeğin sesini duymak istemiyor artık.

Jın Jıyane Kadın Yaşamdır

Yolcudur kadın
Gider hiç bilmediği uzaklıklara,
Heybesinde umut vardır.
Dağlardaki patika yolda; umuda yürür kadın

Kadermidir ulan
bize hatayi yaptıran,
yoksa!
Bizmiyiz, her hatada kaderi suçlayan.
⬇️
Çaresizlikmidir, bizi ağlatan,

Kadermidir ulan
bize hatayı yaptıran,
yoksa!
Bizmiyiz, her hatada kaderi suçlayan.
⬇️
Çaresizlikmidir, bizi ağlatan,

“Geceler seni düşündüğüm kadar uzun olsaydı dünya güneşe hasret kalırdı… Çünkü bu hasret sadece bir sevgilinin özlemi değil, Kürtlerin yüreğine kazınmış acı bir sevdadır. Yüzyıllardır dağların başında yankılanan stranlarda, anaların ağıtlarında, sürgün yollarında ve zindanların karanlığında büyüyen bir sevdadır bu. Sensizlik bir insanın kalbine ne yaparsa, zulüm de bu halka öyle yaptı: zamanı uzattı, yaraları derinleştirdi, sabrı sınadı. Bir kavuşma ümidiyle yaşayan milyonların gecesi hiç bitmedi; çünkü her doğan gün yeniden bir özlem, yeniden bir hasret, yeniden bir mücadeleyle başladı.

Kürtlerin sevdası sıradan bir aşk değil; yarasıyla yoğrulmuş, kanıyla sulanmış, gözyaşıyla beslenmiş bir aşktır. O yüzden geceler onlar için uzundur, uykular ağırdır, sabahlar kimsesizdir. Çünkü sevdaları yasaklandı, dilleri susturuldu, şarkıları kısıldı. Ama yine de kalplerindeki ışık hiç sönmedi. Onlar bilir ki güneş bir gün yeniden yükselecek, hasret bitecek, kavuşma gerçekleşecek.

Ve işte o zaman, dünya Kürtlerin sevdasını anlayacak: Ne kadar acıyla sınanırsa sınansın, ne kadar uzun gecelerden geçerse geçsin, sevdanın ateşi hiçbir zaman sönmez. Çünkü bu sevda hem bir insanı beklemenin sabrıdır, hem de bir halkın özgürlüğe kavuşma özlemidir. Geceler uzasa da, güneş onlara hasret kalsa da, bu aşk her şeye rağmen dimdik ayakta kalacak…

Kırıktı kalemim bahtım kara
Ben yazarım sen ise yara
Taki bu feryadımı duyar
Özledinmi sende benim gibi
Yaşadınmı benim gibi
Karanlık geceleri ve yüreğinden

Bana bağır demek kolay şimdi;
Yerleri oynatırım diye korkuyorum.
O ateş o acı yayılır,
Toplayamam diye korkuyorum.
Açsam ağzımı aklımdakileri söylesem;
Yaratacağım tufandan,

K̶i̶m̶i̶n̶e̶ G̶o̶r̶e̶ K̶u̶r̶a̶l̶ Y̶a̶z̶a̶r̶i̶z̶ K̶i̶m̶i̶n̶e̶ G̶o̶r̶e̶ K̶u̶r̶a̶l̶s̶i̶z̶ d̶a̶v̶r̶a̶n̶i̶r̶i̶z̶ h̶e̶r̶k̶e̶s̶ r̶e̶h̶e̶t̶ o̶l̶s̶u̶n̶ o̶g̶l̶i̶m̶ b̶i̶z̶ a̶d̶a̶m̶i̶n̶a̶ g̶o̶r̶e̶ a̶d̶a̶m̶i̶z̶.

A̶s̶k̶ C̶e̶l̶l̶a̶d̶i̶n̶a̶ B̶o̶y̶u̶n̶ E̶g̶m̶e̶k̶t̶i̶r̶..

S̶e̶v̶d̶a̶s̶i̶z̶ h̶a̶y̶a̶t̶ B̶o̶s̶ t̶e̶n̶e̶k̶e̶ g̶i̶b̶i̶ s̶e̶s̶ c̶i̶k̶a̶r̶t̶i̶r̶.

Evîn / Êşk = Aşk
Evînamın = Aşkım

Neçe Muhtace Behnateme - Gitme Kokuna
Muhtacım

Özlem dediğin, bir annenin yüreğinde büyüyen ağıt,
Bir sürgünün elinde yarım kalmış bir mektup,
Bir dağın doruğunda yankılanan yalnızlık,
Ve senin bakışlarında doğan gizli bir güneş...

Ey Kürt kızı, gözlerinle ışık saçan,