Resul Aslan Şiirleri - Şair Resul Aslan

İşte gidiyorsun
Bu yüzdendir güneş batıyor
Doğacağı saatte
Bir isim, bir anı dahi bırakmıyorsun
Bu yüzdendir su yakıyor
Ferahlatacağı yerde

Senden başka istikameti olmayan bir trendim
Sen sev diye istasyonuna demirledim
Sen sev diye başka ihtimalleri eledim
O çok sevdiğim manzaraları es geçtim
Sen sev diye dumanımdan vazgeçtim

İtira etmeliyim
Çok ülke gezdim
Nice vadiden geçtim
Dünyanın sayısız güzelliklerini keşfettim
Ancak bir kadının hafifçe açılan omuzundan
Yandan azıcık görünen yüzünden

Ah be İzmir rüya gibisin
Ne kadar da güzelsin
Bir tablo kadar muazzam
Bir manzara kadar eşsiz
Sen böyle güzelsen
Kim bilirlir ressamların nasıldır

Hem seni sevmek
Hem şiir yazmak
İkisi bu gönle çok be İzmirli
Hem gelişini gözlemek
Hem bahar yaşamak
İkisi bu gönle çok be İzmirli

Kaç gece sabahladım
Uludum acı acı
Kim bilir bu kaçıncı,
Yalnızlığa ahbaplık edişim
Bir ben bilirim
Bir de Allah bilir

Kadın, en tatlı zehrimsin
Su kenarında anıt gibi dikilirsin
Bir elinde fincan, toprak kokulu kahve içersin
Diğer elinde kitap, aşk konulu masallar söylersin
Beni uyuşturan ne varsa sahipsin
Aklım ermedi, nerenin çiçeğisin?

İnsanlar gidiyorlar
Kadir kıymet bilmeden
Bir elveda demeden
Fırtına estiriyorlar
Yüreğinizde
Gönül bahçenizde

Ne balığın yeri akvaryum
Ne kuşun yuvası kafes
Göz yaşların can bulduğum
Damla kadar okyanusum
Şifalı serin suyum
Sevgin kursağımdaki heves

Birisi daha dilenci zannetti beni
Öylece oturur bankta bulunca
Gözyaşımı sildiğim mendil yerde durunca
Boynu bükük, çaresiz
Hasretten iki büklüm ve kimsesiz
Yüzüme bakmadan bozukluk atarlar önüme