Zümrüt altına dönmüştü o vadide
Sararıp dökülen yapraklar
Sarının her tonundan halı dokurlar
Hafif bir rüzigar esiverince
Ürkek kelebekler gibi uçuşuverirler
İçime akıttım yaşı kimseler görmesin diye
Tebessüm astım çehreme insanlar kansın diye
Yine yıktı ayrılık kor kaldı ateşinden
Seller gelse söndürmez bekler gözyaşı gelsin diye
Gündüzleri sevgilim korkuyorsan ellerden
Geceleri gel sen de, kimse seni görmeden
Uful uful taşı, bahar yelini teninde
Son baharda gül dereyim, zemheriye kalmadan!
Hastaya günler nasıl gelirse yıl
Saymadım günleri, rüzigar gibi geçerken
Şimdi tek tek sayıyorum, ölümü düşünürken
Gönül hoyrat, kan deli, baş dumanlı gezerken
Duruldu dalgalar, ellerim şimdi titrerken
Hep olmayacak şeylerin hayallerini kurdum
Bir acı söz de yeter insanı öldürmeye
Kalpteki nazlı gülü gazele döndürmeye
Bir söz bitirir kışı açar karda çiçekler
Bir sözle de kararır temmuzun güneşleri
Bir mızrap değince tele
Yar geliyor hatırıma
Kanar içimde bir yara
Derman nerde derman nerde
O küsse dünya küsecek
Bir mızrap değince tele
Yari getirir yadıma
Kanar içimde bir yara
Derman nerde derman nerde?
O küsse dünya küsecek
Sevginin anlamı nedir sevgilim
Candan sevmek, göz göze bakmak değil mi?
Sevda uçurumunun tutacak dalı
El ele tutuşup gezmek değil mi?
Çaresizlik akıyor her iki gözden
Beni seven gönüldü beni vuran gönüldü
Ah kalbim....! Kaç parçaya bölündü
Bakışların buz gibi sözlerin ki ölümdü
Susadım sen kaynağım mıydı su muydun
Beni deli eden yar sen bu muydun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!