Bugün vuslata erdim şemsim geldi yanıma
Bir an-ı seyyale ki bahar indi gönlüme
Sarıldık kaç kez doyamadım feyzine
Sarhoş idim yar gitmiş fark etmedim bile
Kendime gelince dinle ah-u efğanı
Hiçbir insanın ayak basmadığı sahilde
Derme-çatma bir kulübede yaşasam derim
Şu günahkar tenimi orada saklar da
Kötü bir anı gibi unutulur giderim
İnsanlar da unutsun beni zaman da
Ne kadar güzel olsan da, senden güzeli vardır
Olmazsa güzelim, zaman eskitir seni
Dalgalansın saçların ıtır ıtır kokarak
Kar konar teker teker, zaman eskitir seni
O umarsız tavırların da, korkusuz gözlerin de
Söylemesini beceremem duygularımı
Düşüncelerimin yakıcı bir hüznü vardır
Kendim bile kendime üzülemiyorum
Cesaretini yitirdi kelimelerim
Anla sevgilim öyle bir halim vardır
Biten zamanların ufkunda bir gül açmış
Peki, kimin içindir? Kimin içindir?
Önceye duvarlar örmüşken günler
Son labirentin,bu son çıkmazıdır
Sadece bu günüdür ömrün ve belki de bu son nefesin
Ama biten zamanların ufkunda bir gül açmış
Bütün bir hayatı rüya gibi yaşadık
Götürdü gençliği getirmedi hiç yıllar
Boşunaymış oysa bunca öfke kin ve düşmanlık
Kabre çıkıyormuş oysa gezilen bütün yollar
Ey gençlik rüziğarı, yaprak gibi savuran
Tene kapıldı ruhum yalpa yalpa yürüyor
İsyan etse de bazen yine ona uyuyor
Oysa visal az ötede önünde yar yürüyor
Kalıverme yollarda yar yolunu gözlüyor
Her şey susmuş, ıssız ve sessiz etraf
Melemiyor kuzular ve ötmüyor kuşlar
Sadece onlar saygı duyuyorlar ıstırabıma
Eşimden çocuğumdan bile görmemişken merhamet
Şefkat gösteriyor bana bütün mahlûkat
İki damla yaş süzüldü gözlerden, anladım
İçimde kıvrım kıvrım kıvranır çile
Dile gelir, hece olur, kelimesi öldürür
Bin başlı ejderdir, dolanıyor beynimde
Akla gelir, fikir olur, kaste döner öldürür
Yumarım gözümü çıksın içimden diye
Gözyaşı ki
En çileli yüreklerde gizlenmiştir o
Rengini pınarlardan
Kokusunu baharlardan almıştır o
Gözyaşı ki
Kevserden çilelerle çalınmıştır o
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!