GÖRMEYEN VAR MI?
Dünya sabır halkası güneşin saçağında
Durup bir an ibretle bakıp görmeyen var mı?
İnsanlık köreliyor vicdanın kucağında
Umudun kandilini yakıp görmeyen var mı?
Haktan gelen fermana boyun eğdi yeryüzü
Ansızın uğultuyla sarsıldı aziz şehir
Buzdan duvarlar gibi ölümün soğuk yüzü
Ecelin ellerinden sunulur her gün zehir
Ansızın uğultuyla sarsıldı aziz şehir
444-
Bir yanda can alan terörü zillet
Bir yanda cana can isteyen illet
Ağlaya ağlaya uyuyor millet
Otuz beşe değmeden ak düştü saçlarıma
İki gözüm kayboldu hastane odasında.
Bir kaç damla gözyaşı düştü avuçlarıma
Kolum dizim kayboldu hastane odasında.
Yâre ermek hayal bugün
Ya kurulur ya kurulmaz
Şu feleğin çarkı bir gün
Ya kırılır ya kırılmaz
Gökyüzüne ulaşır kesmezsen her bir dalı
Yeşiliyle ülkeme nefes sunar ormanlar
Kâh zengini ağırlar kâh ağırlar hamalı
Her ağaç bir gölgedir neden yanar ormanlar
Ezelden ebede giden yol kısa
Safımız bellidir haktır Allah’ım
Şirrete çekerken şeytanî yasa
Alnımız daima aktır Allah’ım
KADINLARIN
Sessizliğe akıp gider gözlerine dolan yaşlar
Yüreğinin ortasında sızı olur kadınların.
Ömründen ömür giderken dört mevsim yeniden başlar
Zannetmeyin bahar gelir yazı olur kadınların.
Ah benim gönül yaram ciğerimin sızısı!
Ben hep seni bildim de kadir kıymet bilmedin.
Silinmezmiş diyorlar bir tek alın yazısı
Gerisini sildim de kadir kıymet bilmedin.
Sana çıktı muradım sendin benim dileğim
Kendini nazarlıyor aynalarda gözlerim
Söndükçe can evimde alevlenir közlerim
Zulüm yalın ayakla harbe geliyor harbe
Düşündükçe üstüme yıkılıyor gök kubbe.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!