acemi bir şairin
ilham beklediği gibi
bekliyordum seni
geleceğine emindim,
ama hiç gelmiyordun.
Ağzından girip burnundan çıkmak,
Arpacı kumrusu gibi düşünmek,
Üzüm üzüm üzülmek,
Seni sevmenin deyim halleri ve ben
Bu gece burası epey kalabalık
ve belki bir gün,
dağlarının tepelerine
salına salına yayılan
bembeyaz karı’n olurum
koca çocuk...
Yanaklarım kızarırdı.
Sevdiğin yanaklarım.
Oysa ben onlar kadar yürekli değildim;
Öyle cümbür cemaat
“Seni seviyorum” diyemezdim,
Sesim titrerdi.
Bugün hava yağışlı,
Parçalı umutlu,
Korkuyla karışık aşk var, dedim.
Cevap verdin;
Tutar o aşk, yollar kapanır.
Kokusunu sevdiğimin İzmir’i
Nisan ayında başlar sevişmeye
Ağustos böcekleri
Biz niye bekliyoruz ki
Yaşlanmaktan hiç korkmazdık
Har vurur günleri, şakaları,
Harman savururduk sevdaları
Zaman hep ağlardı ama sağırdık
Hiç sormadan karanlığa,
Hep ormana koşardık
Konu sen olunca
Kalbimde hiç bakla ıslanmaz
Hemen söylerdim sevdiğimi
Konu sen olmayınca
Yalnızlık öldürürdüm yokluğunda
Zaman geçse de arlanmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!