Sen gittiğinde
Yağmur yağıyordu bu şehirde
Mevsim hazandı mevsim hicran
Gönlüme yangınlar düşürdün
Ne yaman bir sevdaymış bu
Dökülürken saçlarında yağmur taneleri
Bir hüzün şarkısı çalar gözlerin
Yüreğimi söküp alır gözlerin
Okyanusların derin mavisine atar
Geriye dönüp bakmaz, senin gözlerin
Bir karakış olur zamansız gelen
Mavzerde kurşun olur kalbimi delen
OĞUL
Sevemedim bu çiçekleri
Sevemedim dikenleri
Bu denizler bambaşka olmuş buralarda
Karanlık geceler gibi kapkara
Sevemedim oğul
Nedir bu küskünlük nedir bu çile
Ömrünü tüketin sen bile, bile
Bir vefasız yüzünden düştün sen dille
Bu kadar çok sevmeye değer mi söyle
Tüketin kendini göz güre, güre
Değil ki bir ömür değil ki bir gün
Sen söyle
Diyorlar ki
Ben sana sevdalanmışım
Seni sevmişim
Görmediğim zamanlar
Hep seni özlemişim
Ben seni bir çiçek gibi sevdim
Daldaki nar gibi sevdim
Petekte bal gibi sevdim
Ben seni beyaz kar gibi sevdim
Sen beni hiç sevmedin ki
Ben seni nisanda yağmur gibi
Her yağmur yağdığında benim ömrüme
Bir ateş içimde yangına döner
Akar damlalar tüm bedenime
Ruhumda bir deprem……..döner
Bir gün ilk bahar gelecek
Gönül yaralarımıza bir bir
Kan kırmızısı güller açacak
Talan edilmiş yüreğimize
Bir daha sarılacağız yaşama
Özgür bir hayat için
Göz yaşlarım damlar bir bir
Yüreğimin sensiz her köşesine
Çığ döşmüş gönül tomurcuklarına
Ben sensizim güllerim sensiz
Neredeysen gel gel be vefasız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!