Sen tükenmez hayallerin kendisi
Sen düşler şehri
Hep sana inandılar
Binlerce umutla doldular
Senin bağrına senin yüreğine
Dört elle sarıldılar taşına toprağına
Eskiden evlerimizin damında güvercinler uçardı
Biz üzüm toplamaya giderdik
Bağlara sonbaharda
Karlar yağardı günlerce aralıksız
Biz yürüyemezdik karda biz çocuktuk
Yol açardı babam bize kocaman ayaklarıyla
Bütün dünyanın gözü önünde
Mahsum insanların kanı akiyor
Bu zülüm tarihte görülmemiştir
Haçlı zihniyeti çok can aliyor
Kafası nerde kolu nerede
Anası nerde babasınerede
Anlatılacak ne çok şey var aslında
Öylesine duygu yüklü
Sıcacık sevdalar la dolu
Çiçek, çiçek
Yağmur, yağmur
Tutkulardan yarınlardan
Ne zaman yağmur düşse çorak gönlüme
İnler benim yüreğim sızlar yaralarım
Mutsuzluğu hayatımla ömrüme verdin
Ellerimde kelepçe kör kuyulardayım
Tükendi bu ömrüm senle senden uzakta
Dönmedin, dönmedin gittin gideli
Bu gün sokaklardayım
Sokaklar ıslak
Sokaklar soğuk
Sokaklar sensiz
Biliyorum artık olmayacaksın
Artık yüzüme gülmeyeceksin
Dertlerimi zincir yapsam
Sana kolye olurmu
Göz yaşlarımı çağlatsam
Sana inci olurmu
Gökteki ay yıldızı indirsem
Sana süs olurmu
Senden habersiz
Her saba bir kuş gelir
Konar yüreğimin tomurcuklarına
Bir yanıma umut
Bir yanıma hüzün bırakır
Deli gönlüm laf anlamaz yokluktan
Hayata kösüp voş veme sakın
Boşuna tüketme tüm umutlarını ha
Savurma amaçsızca sebepsizce
Bitmesin
Bırak gönlünün bir köşesinde biraz kalsın
Baharlar bir daha geldiğinde yüreğimize
Taş duvarların ardında
Sevgili kardeşim
Sana bu satırları uzaklardan yazıyorum
Umarım eline geçerde okursun
Uzun zaman oldu görüşmeyeli
O uzak şehre gittiğinden beri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!