Kimyası bozulmuş bir şehir kaldı bize
Her yanımız çürüyor
Sesimizin aksi bile dargın ikimize
Bu ses senin değil
Benim değil bu nefes
Kimi hakimler tenlere adaletsizce hükümler giydirmekte
kimi politikacılar iktidar süreçlerince ceplerini şişirmekte
Tüm gençliğimse ilgisizlikten üretkenliklerini yitirmekte
Ve ruhlara ümit üflemekle yükümlüyüm ben de
Kiminin elleri, avcunda son lirası parmaklarında sonsigarası olanın cebinde
İşte şimdi dirilme zamanı
Yılgın düşen bedenim
Yüreğimin çırpınışlarına
Cevap verdi nihayet
Şimdi koşulmaz mı?
Tırnaklarını oje bağlamış
Dudaklarına ruj düşmüş
Kirpiklerinden rimel sarkmış
Namusunu eline,yüzüne,gözüne bulaştırmış mı?
Yoksa bunun ressamı çok mu namusluymuş? AR_RA
Kimlere kaldık
Ve nelere kaldık
Ey yaratan
Bu asır böylece bizi mi bekliyordu?
Kirletilmeyi
Tüketilmeyi ağır çekimde
Tutunacağım dokunuşlarını hissetmiyorum artık
Belli ki cilveli hayat elini eteğini çekti benden
Sürgün olası yüzünü sürdü gitti
Körpe tenlere (evlatlarına)
Bir müddet onları da kandırıp
“Hayatın evlatlığısın artık” diyecek
Hayatın toz pembesi silinirken gözlerimden
Umulmaz ve katlanılamaz çirkinlikler
............................................................üremeye
Kahrı içime tünemeye başladı.
Çoğalan ve türeyen
Mıhlanmış duruyordun beynimde
Açtığın çatlaktan
Dünya kadar büyük
Dünyam kadar ağır bir kandamlası oluyor
Sevgim kadar büyük
İhanetim kadar hafif özlemini ardın sıra zincirliyordun
“İyi olan kimdir” dendi
Pek de iyimser düşünülmediği kendisine
Şöyle yoğruldu dudaklarından yanıtı:
“İyi olan, herkesi iyi olarak görendir.”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!