Ramazan Şiiri - Arif Vefik Çınar

RAMAZAN

Yine geldi şehr- i ramazan.
Onbir ay dibe vuran insanlık;
Belki su yüzüne çıkar diye
Öyle sevindik, öyle inandık.
Olmasa da her zaman
Bu günlerde yeşerir dedik müslümanlık.
Samimiyet tarlasinda göremedik
Güzel insanları
Yine utandık, yine utandık.
Elinde iki paket, makarna yarım kilo çay
Ve sosyal medya.
Dikilir fukaranın kapısına.
Önce döt cenahtan görüntüsünü verir,
Olmayan adamlık yapısına.
Yoksulluk zaten külfet
Garibin öne eğilen başı,
Bir de utancından erir.
Unutma , onun da bir onuru var !
Bakarsan , muzdarip gözlerine
Sana şöyle diyecek.
"Bir elin verdiğini , diğeri görmeyecek."
"Incitme, incinme " diyor erenler.
Bu kadar ucuz mu değerler ?

Hoş geldin , sefalar getirdin
Ey mübarek ramazan !
Sen gelirken başladı yağmur gibi
Bir ayda dört defa ete,
Una, zeytine ve dahi
Her şeye geldi zam.
Nerede kaldı o sahurluk kete ?
Kokusunu bile ucuza vermiyor
İftarlık pide.
Bir elleri yağda , bir elleri balda olanlar
Yine ön safta hırsızlar, haramiler
Bizi Allah ile aldatan çıkarcılar.
İşte bu münafıklar ki ;
Her algıda cehaleti kullanır.
İsli karakterlerini, bakır tas gibi kumlarlar.
Kibirleri tavan yapar,
Riyalarını marifet bilip ,
Yaldızlayıp yaldızlayıp mumlarlar.

Hoş geldin ramazan- ı şerif
Her sözde bir hikmet var.
Biz senden razıyız.
Sen de bizden razı ol.
Daha da ne söylesin bu herif
Şimdilik bu kadar.

Arif Vefik ÇINAR
26.03.2023 Bünyan/KAYSERİ