Ölümün rengi; kara, maddesi nur
Ölümü rahmet bilir, en yüksek şuur
Bak naaşın teneşirde nasıl da rahat durur
Ses tellerin patlar, sesin sana duyulur
Bazıları deselerde gurbet
Rahmettir ölüm apaçık rahmet
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta