Min zərbə vururlar solumun üstə,
Kəpənək qonmayır kolumun üstə.
Ot-alaq səpirlər yolumun üstə,
Bağında gül-çiçək bitirdiklərim.
Başımı ah, necə sayaq qatırlar,
Elə bil həmişə oyaq yatırlar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta