isimsiz bir kentin sisli kirli vepis bir sokağın da karanlığı aydınlatmaya çalışan sokak lambasının altında titreyerek yazdım sana bir kış aksamı gönderdiğim şiirlerin bir kısmını bilesin.geri kanalalrıda bir köprünün soğuk nemli ve rutubet kokan viyadüğünün altın da bir manavın tezgahından aşırdığım meyve kasasının parcalarını bir çop kutusunda tutuşturum,yere serdiğim birkaç beyaz eşya kartonunun üstünde ısınmaya çalışarak yazdım.nedenmi çün kü ben sokak çocuğuyum güzelim.senin hor gorduğün sokak çocuğu:(
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta