isimsiz bir kentin sisli kirli vepis bir sokağın da karanlığı aydınlatmaya çalışan sokak lambasının altında titreyerek yazdım sana bir kış aksamı gönderdiğim şiirlerin bir kısmını bilesin.geri kanalalrıda bir köprünün soğuk nemli ve rutubet kokan viyadüğünün altın da bir manavın tezgahından aşırdığım meyve kasasının parcalarını bir çop kutusunda tutuşturum,yere serdiğim birkaç beyaz eşya kartonunun üstünde ısınmaya çalışarak yazdım.nedenmi çün kü ben sokak çocuğuyum güzelim.senin hor gorduğün sokak çocuğu:(
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta