Hiç ederi olmayan, benzi solmuş pul gibi
Bir köşede yap yalnız,muallakta kaldım ben
Pusulası kaybolmuş,bi çaresiz kul gibi
Pişmanlığın odunda,cayır cayır yandım ben!
*
Uzatılan her eli, dostun eli sanmışım
Yıllar yılı lokmamı, ben zehire banmışım
O riyakar yüzlere, vay ben nasıl kanmışım
Pişmanlığın odunda, cayır cayır yandım ben.
*
Sessizliğin içinde,silindikçe gölgeler
Hiç onulmaz düşlere,hayallere daldım ben
Af dileyen dillerden, dökülse de tövbeler
Pişmanlığın odunda,cayır cayır yandım ben.!
*
Feryad edip hıçkırsam,duyulmaz ki hiç sesim
Kaderimin ağında,sıkışıp ta kaldım ben
Kısaldıkça menzilim,daralıyor nefesim
Pişmanlığın odunda,cayır cayır yandım ben.!
Mahmut Mücahit Özdemir
Kayıt Tarihi : 27.9.2024 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla.
Yüreğinize sağlık…
Değerli Şairimiz ne de güzel anlatmış bu durumu dizelerinde...
Kutlarım Üstadım
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
En içten selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (7)