Ben Tarık denizler ötesinden geliyorum gemileri yakıp önünde diz çöken
Ben Halid yedi kat cehennem ötesinden geliyorum yiğitlerle değil, ölümle vuruşuyorum
Ben Selahaddin göğsüme hançer saplasan vallahi istemem Kahire’yi Nil’i
Yanında gözlerinde bir yarenlik ver yeter
Ben Yavuz Şirpençelere gelesi, otağımı şirler sararken şire pençe olan
Ben geldim İskender keferesinin de geçtiği Sahra, ben geldim sana,
Ezelde yok idim
Varlığına tutundum
Ruhunla var olup giderken ebede
Görünüşün ne de ırak oldu vuslata
Özlemini bastırır diye yaralarımı tuzlara bassam da
Beyhude bir umut
Yürüyorum karanlık denizlere
Çakallar uluyor yollarımda
Aşk tacirleri yolumu kesiyor
Aslını soytarı dedelerinden alan
Sahte prens masal anlatıyor
Ve sen dinliyorsun
Vadilerinde yıldızlar döküldü fezaya,yitik gözlerinin visal mezarlarında
Köprüler yıkıldı,gemiler yakıldı Tarık, metruk nazarlar diyarında
Hala bıraktığın yerdeyim,sahranın ötesinde bir Yavuz da olsam,
Saçlarının dalgalanmadığı sokaklarda nefesler eceli sayıklıyor…
Gökyüzünden vuku bulmamış hatıralar yağıyor
Alegorik yansımalar mıydı yoksa düşlerimle kavgaya tutuşan
Bize yalnızlığımızdan başka yaren aradığımız ırak hülyalarımızda
Salınınca saliseler lahza lahza ebediyetin denizlerinde
Anlaşılıyormuş zaman değilmiş tükenen, bizleriz akıp giden mücrim hayatlar ile
Sis perdeleri değil, gökyüzü saklıyormuş esrarı olmayan bütün hafi kalmış suretlerimizi
Anılarımız metruk viranelerde kabristan olup yayılınca yarım kalmış hayaller şehrine dönüyor
Daha dün doğdun ayn-i nurum, istikamet nere bu son gidişinde
Yıllarca ne çok konuştun sen Freud
Sen dokunabildiğini sevdin
Dokunamadığımı sevdiğimde teşhisler koydun
Yüreğimizi susturdun
Anadolumu susturdun
Ve senin aklın konuştu yüreğimin attığı her yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!