Pir Sultan Abdal Şiirleri - Şair Pir Sul ...

Sinem üstü ateş oldu od oldu
Yakar muhannetin acı sözleri
Hızır Paşa'nın ettiği derd oldu
Çıkar muhannetin acı sözleri

Seni şekva edem Urum Beyine

Ağlayı ağlayı durma karşımda
Dost beni gönder de var andan ağla
Kirpikleri top top etmiş kaşında
Dost bizi gönder de var andan ağla

Dostun zülüfleri bölük bölüktür

Döndün mü benden yüzü dönesi
Ben seni Ali'nin yoluna saldım
İkrarı boynuna kement olası
Ben seni Ali'nin yoluna saldım

Yürü bre yürü yüze gülücü

Yeşil başlı ördek göllere uçtu
Duysun canlar deyü bizi asarlar
Bir taş oynamasın yerli yerinden
Duysun canlar deyü bizi asarlar

Çıkardılar ağ bedenden atmaya

Hiç bilmedim sabahta sarı neden
Gelüp şu iklime girüp anneden
Şu kalbimin masum olduğu neden
Bilemedim eksik halim ya kusurum

Bahçede açılmış güller derem

Derildi ayn-ı cem kuruldu erkan
Erenler oturmuş postu postuna
Niyaz edip Hakk'a açıldı meydan
Meydancılar çırağın aldı destine

Baş eğdiler erenlerin yoluna

Dinleyin aşıklar benim sözümü
Felek yaktı kül eyledi özümü
Elimden aldırdım körpe kuzumu

Her gün kıyamet oğlum diye diye
Bir gün kıyamet oğlum diye diye

Ben de şu dünyaya geldim giderim
Kalsın benim davam divana kalsın
Muhammed Ali'dir benim vekilim
Kalsın benim davam divana kalsın

Yorulan yorulsun ben yorulmazam

Be sevdiğim seni benden ayıran
Din iman bulmaya diyelim Allah
Şu sinemi aşk oduna dağlayan
Bekası olmayan diyelim Allah

Bir münafık sebep oldu bu işe

Ben de şu dünyaya geldim geleli
Emaneten bir don giymişe döndüm
Sahibi çıktı da elimden aldı
Koru yerde koyun yaymışa döndüm

O yar geldi geçti geri bakmadı