Pınar Önalan Şiirleri - Şair Pınar Önalan

Turnam,
avuçları kanayan yaralı kelebek gibiyim
tüm acziyetimle yanındayım..
kalabalık şehirlerden
gürültülü yüreklerden
durmadan dünyayı dillendirenlerden

🥀
Gece seslim
Yağmur gözlüm
Ben sana gelmeyi unuttum
Çünkü hep seninleyim

Hayat
İncitmeden öğretiyor
Ama ben inciniyorum...

Sofi
Bu gece bir kez daha anladım

Ben o ben değilmişim
Sen o sen değilmişsin
Başka alemlerde gezinen
Yüreklerin bakışında
Sen o sözcükleri cennetten getirmişsin
Ben o sevinçleri cennet diye bilmişim

Bir gece masalında sessizce yol aldım
Sonunu düşünmeden içine daldım
Bir şiir misali
Mısralara sarıldım
Hecesine, kalemine sözlerine kandım

Dünya diyorum anlamı
- alçak- olan yer.
Ne çok üzülmeye; ne de zil zurna sarhoş edecek düzeyde sevinmeye değmiyor. İşte bunu keşfettiğim an'dan itibaren huzurun bahçesinden içeri girdim. Etraf harikulade. Bir yanda kuşların cıvıltıları, bir yandan kuğular hemhalleşedursun, kelebekler raks makamında, kediler ise köşe kapmaca oynamakta...
Hava desen tam ılıman göğüs sarmallığında gel sarıl bana dercesine. Tereddüt etmeden koşuyorum göğüs kafesine.

Bahçenin içinde renk ahenk çiçekli sohbetlerle yürürken pembe sümbüle gözüm takılıyor gönülden göz kırpıyorum ve kırmızı örtülü, beyaz etaminli yastıklarla bezenmiş mutluluk divanına oturup seyre dalıyorum alemi.

Bana desen ki..
Bir yağmur kadarsın
Ve sen
O yağmurun kalbinde
Gerçek bir aşksın..
'

...
bıraktım coktan
başka nazarlardan geçen yaşam tarzını
unuttum
velakin
böyle mutluyum

Akıveren sahtelikler içinden geçiyorum
Zaman beni sana benzetmeye yetmiyor
Biraz hırçınım, biraz oyunbozan
Çokca başkaldırıyorum mimsiz medeniyete
Sessiz çığlıklar dökülüyor her harfimden,bedenimden
Kan damlamıyor artık sükût lehçemden

Bir şiirin imrenilesi mısralarında karaladım durdum ömrümü
Kırka kırklık bir parşömen kağıdına.

Sabrımı nane yapraklarına sarıp kaldırıyorum
Ara sıra çıkarıyorum ihtiyaç duydukça
Her şeyde yetiyorum da kendime