Doğdum yirmidokuz yıl geçti hüzn ile
Sevdiğim, düşmanım ve dostum ölüm!
Her sabah mezardan uyansam bile
Sonunda eyledi beni şûm ölüm!
Yedirdi acı, içirdi kandan bâde
Visalini hep erteleyen yar ölüm!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta