Ben bu kalemi hep dik tutmayı öğrenmişim
Alışkanlık ötesi bir tutuş bu
Salaş tutup resim çizemem mesela
Yazı yazmaya meyilli ruhum
Acı çekmeye hasret yüreğim
Ağrımaya mahkum başım
Derde mahkum bu ömür derde.
Zincirlere vurulmuşçasına
Soğuk odalarda olmaya
Karanlıklara sokulmaya
yüreğe tuz basmaya mahkum artık...
Kayıt Tarihi : 24.7.2022 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Seyret ki akşam olmakta
TÜM YORUMLAR (1)