Özensiz bir yapıdan hayata açılan penceremiz
Üç yol kavşağına bakardı kasvetli sessiz, sessiz
Bakınca ay ışığında parlardı topak yol belli belirsiz
Hüznü düşerdi fakir hanemize bütün akşamların
Gündüzler aç biilaç geceler oldukça karanlıktı
Çaresizliğin bin bir halleri dolanırdı etrafımızda.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta