Pembesine Panjur Şiiri - Seyfi Karaca

Biriktirilerek yarina birakilacak sey degildir ne ask ne insanlik ne sevgi
Buruk ezik bulanik
Duygu karmasasi icerisinde yorulup yiprandigi her günü
Kederli yanginlara söndürsün diye gözyaslarindan agirt ve aci cekerek
Ecelin elinden ölüsünü kurtarircasina bir cirpinisa debelenip durarak
Korkulara kaygilara kimsesizliklere yuvalanmanin karanligini kovugunu
Sadece yövmiyesini ödesmek icin kilitli kapidan yüksek katli pencerelerden
Cagirinca gelmez ki ne dün ne yarin
Sifresini cözünce olup bitmez ki ne günes ne de yagmur
Baslayan paragraf ayni zamanda biten sondur
Türlü ayriliklari ve yoksunluklari icinde yogurup barindiran
Agir yikintilar ayrintisinda herseyi boguldugu yalnizliklariyla birakan
Kaybi saglam seyleri yeniden bulmak icin ortaligi bir birine karistirip
Tiftigini tozunu attirip dumanini cikaran
Yorucu üzücü hasarlarindan sonra
Yerinde yeller esen insan motifli sarsmis ezilmis yorulmus
Kopup üzüldügü yere bir daha gelmeyen parcalara darmadaginik
Bombos düsünceler ardindan gücsüz umutsuz
Mahrum mutsuz mecalsiz bakislarini caddelere sokaklara süpürüp birakan
Balkondan asagiya kavlayip sarkan bir cicekten saksi
Diger kalanlari solmus ve sogulmus kadin erkek col cocuk ve ihtiyar..
Ardi akrabasi olmayan sehirler kalabaligindan her aliskanligini
Pembesi silik pancur bile degil,
Herseyde oldugu gibi biriktirerek istifinden istifadelenmeyi umar dilerken
Süsünden yanina varilmayan ahmakligi üst bas veya ev bark edinerek
Sevgiye sagiya ilgiye sorumluluga ve aska ac susuz
Mezarlastigi birikmis istiflenmis yigilmalar önünde icinde ve ugrunda
Yasamadikca ölümlü seydir hersey,
Ask sevgi hersey
Insan dünya hayat ve hersey..

Mayis / 21