Doğduğumuzda hepimiz; tertemiz
Saf...masum birer insanız
Art niyetsiz ve yalansız...
Doğduğumuzda okunur; ezanımız
Ve öldüğünde salâmız...
Bir süre sonra öğreniriz; kirlenmeyi
Daha sonra da yalanlar söylemeyi
Hırs ve ihtiras sarar tüm benliğimizi...
Ve hızla kirlenmeye devam ederiz.
İnsan doğmak kolay ama;
Pek çoğumuz insan kalamıyoruz...
Daha güzel giysiler...
Daha güzel evler...
Daha afilli arabalar...
Ve insanlığımızı; parsel parsel
Şeytana devrederiz...
Verdikçe hoşumuza gider
Aldıkça da tahrik oluruz...
Kazandıkça büyük balık olur;
Hep küçüğü yeriz,yutarız...
Akşam tek başımıza kaldığımızda
Vicdan muhasebesi yerine;
Kötüden daha kötü nasıl olabileceğimizin
Hesabını yaparız...
Kaz gelecek yerden esirgemeyiz tavuğu ama;
İnek gelecek yere baskınlar düzenleyip
Sürüyü çalmayı planlarız kimimiz...
Belimize aldığımız silah
Elimizde tuttuğumuz kalem;
Sadece kan dökmek içindir
Atarız vururuz,yazarız vurdururuz...
İşte böyleyiz biz;
İnsan doğarız ama hepimiz
Pek azımız insan ölürüz...
Kayıt Tarihi : 16.6.2005 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılar..
Profesör Dr İbrahim Necati Günay
( www.ultrailan.com )
TÜM YORUMLAR (6)