Pazar günlerden,
gümüşi bir ufuktan güneş sızıntısı biraz.
Hayli geçkin bir zaman başladığımız yerden.
Bir zaman gün yüzlü dizelerim de oldu,
çocuksu sabahlarımda, sonrası hep böyle akşam…
Işıkları yanmaya başladı evlerin,
güneş sızmıyor artık bulutlardan.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını