Paylaşamamanın Temelinde; KENDİ RAHATINI KAÇIRMAMAK VARDIR! . = 000.000.007 =
Sen, Sen Ol; Kapama Sakın Kitabını: Kendi Umudunun Daimiliğine! .
Açtım Kitabımı Gönlümün Genişliğinde; Kendi Umudum İçin, Şükür! .
Sende Aç Kitabını; İstediğin Ağacın Gölgesinde Umutların Adına! .
Kapama kitabını, Kapama Kitabını, Kapama Kitabını Sen; Oldu Mu? .
Alsancak garı'na devrildiler
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Devamını Oku
Gece garın saati bela çiçeği
Hiçbir şeyin farkında değildiler
Kalleş bir titreme aldı erkeği
Elleri yırtılmıştı kelepçeliydiler
Çantasını karısı taşıyordu
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta