Paylaşamamanın Temelinde; KENDİ RAHATINI KAÇIRMAMAK VARDIR! . = 000.000.007 =
Sen, Sen Ol; Kapama Sakın Kitabını: Kendi Umudunun Daimiliğine! .
Açtım Kitabımı Gönlümün Genişliğinde; Kendi Umudum İçin, Şükür! .
Sende Aç Kitabını; İstediğin Ağacın Gölgesinde Umutların Adına! .
Kapama kitabını, Kapama Kitabını, Kapama Kitabını Sen; Oldu Mu? .
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta