Pencerene sarkan dalları hatırla
Biri bendim,asılı kalırdım yanında,
Bedenim ayrı kalsa da ruhum hâlâ o ağacı andırır
Tüm benliğimle pencerenin altındayım
Işığın vurduğu yer yalnızlığımla kararır
Kabuklarıma sarılı acılarım içime içime yakarır.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta