Ben bu rüyada uyanmadan
İnsanlar vardı isimsiz
Renkler pastel
Gözler ışıksızdı
Ben bu şehri tanımadan
Geceleri sis sarardı
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını