Eylül tüylerini serdi şehre. Altın
tüy sağnağı... Korunamaz ki bundan
hiç kimse? Kasvetli pervaz, ölü
yaz ışıklarıyla yıkanıyor. Eriyor lehim,
yorgun cam ateşleriyle meyus
ikindinin. Hatırlamak - hah - nafile!
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Lehim ve cam, atelyedeki tüp alevinden çıkan kızgın
ateşte erirlerken, yaz mevisimini , yârin ateşli dudakla-
rıuna çeviren güneş ışınları EYLÜL AYI'nda altın zerre-
lerinden oluşmuş tüylerle kaplı Zümrüdü Anka Kuşu
misali, indiği yeri altın tozuyla kaplamakta...ölü pervaz
bile bundan nasibin almakta..hatta tüm tabiat, insan bile
bu zerrelerden nasibini almakta....
Doğa'!nın Yasası bu;Eylül ayındaki ölü yaz ışınlarıyla
yıkanmaktan kimse kaçamaz ki.!..Kutluyorum...07.1.2020
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta