Yazıyorum , karalıyorum.
Anlaşılmayacak olmaktan değil açıklamaktan yoruluyorum,
Ayağım takılsa tutmayacak insanlar tarafından eleştiriliyorum.
Yalnız geziyorum , kendi yolumda çakıllara batıyorum,
Eziliyor , eziliyor, eziliyor ve büzülüyorum...
Onların gördükleri ayaklarımın üstü,
Benim hissettiklerim yaralarım.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta