Paranoya Şiiri - Muhammet Sunar

eller geziniyor sırtımda
bu resimden aldığım ilhamla
fenerde kavuşmanın tadıyla
gecenin karşısına çıkacak
bir yüz arıyorum
birazda nem kokusu
/yanında biri

kovalıyor
gizli kaypak
düşünki birazdan kırmızı dökülecek
üstüne gecenin
devrik cümlelerle
-yeterli nedeni yok-
kimseyi doyurmaz
/gece
yani herkes
aynı saate doğmaz
/kırmızı dağılıyor iyice

madem yanıyorum
göğsümü gömleğimi yırtarak
kanıtlayamam size içindekilerle
zira hayata dair bir leke
büyümekte üzerimde
ve gece olmadan
gözlerimde sefere hazır gemiler
sonra bir kıvılcım
/kırmızın rolü biter böylece

belki ürkünç
gözlerin her parlayışı
saçını yolan bir cinnet fırtınasından
bağıran notalardır
evet evet
gizlenenler çıkmalı
benim diyen her şey
hissettiklerini boğmalı
elleriyle
ve kan kırmızı gözleriyle

(istanbul mart 92)