Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bozguna uğratılmış ordunun komutanı gibi
Sessiz ve bıkkın bir anı hatırlatan bana
Ama hala ayakta ve hala başı dimdik!
Hatırlayamasam da zavallılığımı
Cesur yüreğimin altında…
Benzetmeler güzel, anlatım biraz daha akıcı olması için mısra sonlarında kelimlerin uyumuna dikkat ederseniz iyi olur.
Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta