Papatyalı Şiir Şiiri - Yorumlar

Mehmet Şah Erincik
16

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Çoğalan tutuldukça çoğalan bir balıksın şimdi sen o şehirde
Kalabalık bir şeyler bulup çıkarıyorlar yeryüzüne sen ondasın
Gökyüzüne benziyorsun en diplerde bu yüzden
Seni bir filmin ortasında hayal ediyorum, meşeler kuzguni
Yer yeşil ve bahar bir fidana gülümsüyor papatya köklerinden

Oralarda bir yerdeyim daima, açar bakarsın bir pencerenin önünde

Tamamını Oku
  • Hasan Büyükkara
    Hasan Büyükkara 04.03.2006 - 14:24

    Şair ve Şairin sevgiliye dair hülyası..

    Şair kendisini ve sevgilisini evrenin damarlarında bir yolculuğa çıkarıyor şiirde.

    Evrenin atar ve toplar damarları papatya köklerinde yani evrenin yüreğinde buluşuyor.

    Ama Tanrı için söylemek gerekirse su gibi şiir.

    Tebrikler, evrenin düş gezginine

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta