Biraz bekle, dedim rüyamda Azrail’e
-Ki genç bir adam siluetinde gelmişti, geniş bir yoldan-
Bir şiirim bir çocuğun kalbine girmeden
Ölmeyeceğim.
Ve bir papatya gibi ölünce kokacağım,
Biteceğim çok sonra çocuk tarlasından
İçimde iğdiş edilmiş bir korkuyla ve
İçine alındıkça ad ad şişmanlayan bir kalple
Ötelerine ölümün
Sürükleneceğim…
Bütün dünyaya bergüzar kalacak papatya kokuları
Dua dua büyüyerek yükselerek kalplerden, şiirlerden,
Tarlalardan, kuşlardan, çocuklardan ve sevgilerden
Çoğalarak
Biteceğim.
Ben.
Şadiye Kılıç
Kayıt Tarihi : 20.10.2019 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!