dinle kendini kanayan uzaklığın adıyla
kibre dönen yorgunluğuyla gözlerinin
usulca bas vicdanıma
yenilgiye teyellenen çıkrığında uyruğumun
gayrı meşru zaferlerle gir tenimin burçlarına
beni simasını yitirmiş kavimlerin helak fısıltılarıyla
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,